μεταλλακτήρας

ο (Α μεταλλακτήρ, -ῆρος)

νεοελλ.

(ηλεκτρολ.) μετατροπέας κυρίως τού εναλλασσόμενου ρεύματος σε συνεχές και σπανιότερα τού συνεχούς σε εναλλασσόμενο

αρχ.

αυτός που μεταλλάσσει, που μεταβάλλει.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μεταλλάσσω + επίθημα -τήρ).